Populacja królików popielniańskich została objęta programem ochrony zasobów genetycznych. Są one rodzimą rasą wyprowadzoną z nieistniejącej już rasy polskiej albinotycznej

Króliki popielniańskie

Króliki popielniańskie to króliki rasy średniej. Zostały one wytworzone w Polskiej Akademii Nauk w Popielnie. Od nazwy tej miejscowości wywodzi się nazwa tego królika. Początkowe prace nad wytworzeniem tej rasy prowadził profesor Amiński krzyżując wówczas króliki białe polskie z olbrzymami belgijskimi białymi. Prace tę kontynuował doktor Karłowicz. Jako rasa króliki popielniańskie zostały uznane w Polsce w połowie lat osiemdziesiątych. Masa ciała królika dorosłego wynosi od 4 kg do 5 kg. Króliki te cechuje je szybki przyrost masy ciała. Odznaczają się one wydłużoną sylwetką o dobrze umięśnionym tułowiu. Długość ich głowy wynosi około 10 cm i jest mocno osadzona na krótkiej szyi. Tułów tych zwierząt jest walcowaty a kończyny średnio długie. Uszy tych królików mają długość około 12, 5 cm. Są ponadto średnio owłosione, stojące, oraz ostro zakończone. Mają cieliste pazurki a oczy ich są czerwone. Okrywa włosowa królika białego popielniańskiego jest gruba i sprężysta o śnieżnobiałej barwie włosów. Jest to typ królika o użytkowości mięsno futerkowej. Mięso jest bogate w witaminy i mikroelementy o niezbyt dużej zawartości cholesterolu. Jeżeli chodzi o warunki klimatyczne nie jest on wymagający. Dodatkowo charakteryzują go niewielkie żywieniowe wymagania.